الأنا والآخر فی روایه سهره تنکریه للموتی لغاده السمان

چکیده: "خودی"و"دیگری" از مسائلی است که امروزه در عرصه های مختلف علم مورد توجه و بررسی قرار میگیرد. با وجود کاربرد زیاد این اصطلاح و پژوهش های گوناگون در این رابطه ، در بسیار ی از موارد تعریف معین و جامعی از آن وجود ندارددر حوزه ی ادبیات و زبان و به خصوص زبان و ادبیات عربی، با وجود پژوهش های بسیار در این باب، هنوز تعریف جامع و مانعی از این اصطلاح ارائه نشده است. غاده السمان یکی از ادبای معاصر است که در سال های اخیر پاریس را به عنوان وطن خویش برگزیده و آثار مکتوب خویش را از قلب اروپا برای خوانندگان عرب زبان خویش می نگارد و تلاش می کند رابطه ی خود را با وطن اصلی پایدار نگه دارد.وی در سال 1942 در دمشق متولد شده و حدود پنجاه سال است که با آثار ادبی خویش نظر خوانندگان و منتقدان را به خود جلب نموده است.آثار وی که از تنوع موضوعی و ظاهری برخوردار است شامل 6مجموعه داستان ،8 مجموعه شعر، 5 سفرنامه، مجموعه ای با نام "آثار ناتمام" که تا کنون 15 جلد از آن به چاپ رسیده و در قالب مصاحبه های مطبوعاتی در برگیرنده ی دیدگاه های وی در خصوص مسائل مختلف می باشد و 5 رمان (به ترتیب زمانی:بیروت75، کوابیس بیروت، لیله الملیار، الروایه المستحیله و سهره تنکریه للموتی)است.وی در رمان های خود،به تقابل های فکری و فرهنگی میان "خودی ها" و "دیگری ها" ی متنوعی میپردازد و سعی در از بین بردن شکاف های فرهنگی و طبقاتی دارد. رمان «سهره تنکریه للموتی»( بالماسکه مردگان) که از آخرین آثار اوست نمایانگر احساسات و افکار و فرهنگ یک لبنانی فرانسوی شده است که از یک سو به ظواهر غرب دل باخته و اسیر آن شده و از سوی دیگر هم چنان به لبنان عشق می ورزد و به اصل خویش می بالد و برای یافتن نشانه های فرهنگ اصیل خویش به جست و جو دردنیای درون و بیرون خود میپردازد و همواره در حال مقایسه میان این دو فرهنگ متعارض است..نویسنده در رمان مورد پژوهش ماهمچنین سعی دارد به نوعی نگرانی خویش را از اوضاع موجود در لبنان در قالب قصه بیان دارد. در این پژوهش پس از تبیین مفهوم "خودی" و" دیگری" و بررسی جایگاه غاده السمان و رمان های وی، این دو مفهوم را در رمان پیش گفته، مورد مطالعه و تحلیل قرار داده ایم. واژگان کلیدی: خودی و دیگری، غاده السمان، رمان بالماسکه مردگان